Een aantal jaar werkte ik op kantoor als administratief medewerker.
bij de Noordbrabantse electriciteitsmaatschappij.
Een groot bedrijf met heel veel medewerkers op kantoor.
Ik kwam net van de middelbare school,
ik wilde mijn beste beentje voorzetten,
ik wilde wat bereiken.
Maar al vrij snel werd ik afgeremd door met name oudere collega’s,
voor wie het niet meer zo nodig hoefde.
Ze deden wat ze moesten doen,
maar ze zouden geen minuutje langer blijven om iets af te maken,
er straalde kortom heel weinig werkplezier vanaf.
Weinig enthousiasme,
het was heel passief.

Ik ontmoette ook collega’s die ergens voor wilden gaan.
Die persoonlijk ambities hadden:
die carrière wilde maken
en vooruit wilden komen.
Of collega’s die het belangrijk vonden dat je als collega’s onderling,
als team goed functioneerde.
Ze combineerden persoonlijke ambities met het algemeen belang.
Zij waren wél enthousiast,
zij gingen wél ergens voor.

De groep die passief was en soms niet meer vooruit te branden,
daarvan zeiden sommigen:
Die tijd van enthousiasme hebben wij gehad.
Vroeger waren we dat ook.
Toen zeiden we ook: morgen wordt alles beter.
Wij probeerden ook carrière te maken,
wij probeerden ook de dingen in het bedrijf te verbeteren.
Wij gingen er ook voor: morgen wordt alles beter.
Dat dachten wij ook.
Maar als je één keer je neus stoot,
dan probeer je het nog een keer.
Maar als dat nog eens een keer gebeurt,
en nog eens een keer,
dan weet je:
ik kan kiezen of delen:
Ik kan me de rest van mijn leven hier blijven ergeren,
blijven frustreren,
of ik kan het nemen zoals het is.
Nou, dat laatste doen we.

Morgen wordt alles beter.
Het is inderdaad een drijfveer die veel mensen drijft.
Morgen wordt alles beter:
In je persoonlijk leven, in je carrière, in je geloof,
in je persoonlijke omstandigheden.
En het lijkt ook of Jezus dat onderuit haalt,
die ‘drive’ om het morgen beter te laten worden,
voor jezelf
en voor de wereld waarin je leeft.

Vanmorgen lazen we in 6,27
U moet geen moeite doen voor voedsel dat vergaat, maar voor voedsel dat niet vergaat en eeuwig leven geeft; de Mensenzoon zal het u geven, want de Vader, God zelf, heeft hem die volmacht gegeven.

Jezus vraagt aan mensen om zich in te zetten,
om moeite te doen.
Jazeker!
Maar niet omdat morgen alles beter wordt,
niet voor de dingen die vergaan,
maar voor de dingen die niet vergaan:
eeuwig leven.
Daar mag je je voor inzetten.

Eeuwig leven.
Ik vermoed, dat als ik zou vragen:
wat bedoelt Jezus met ‘eeuwig leven’,
dat de meeste van ons zouden zeggen:
dat is het leven na dit leven.

Als dat zo is,
dan zou Jezus aansluiten bij de groep mensen die zegt:
morgen wordt alles beter…..
Ik zal u proberen uit te leggen aan de hand van een aantal teksten
uit Johannes,
dat dat niet de bedoeling is van Jezus.
En dat eeuwig leven veel meer inhoudt
dan alleen maar een leven na dit leven…

En wat mij bij het voorbereiden van deze dienst heel erg opviel,
was dat alleen Johannes het heeft over ‘eeuwig leven’.
En dat Matteüs, Marcus, en Lucas er hun mond over houden.
Alleen Johannes neemt deze verhalen van Jezus op in zijn evangelie.
Waarom hij wel,
en de andere drie niet?
Daarop hoop ik u en jou aan het eind van de preek ook iets meer te zeggen.

Goed, allereerst: eeuwig leven.
Kernvers 68
Petrus: Naar wie zouden wij moeten gaan, Heer?
U spreekt woorden die eeuwig leven geven.

Veel mensen denken dus dat het bij eeuwig leven
gaat over het leven na dit leven:
de nieuwe hemel en de nieuwe aarde.
Maar als je Johannes goed leest,
als je de uitspraken van Jezus in Johannes goed naleest,
dan gaat het bij eeuwig leven om
twee dingen:
1e eeuwig leven begint al in dit leven,
hier en nu begint het eeuwig leven al.
2e eeuwig leven houdt niet op,
dat gaat door, de dood kan het eeuwig leven niet kapot krijgen.
Er is een opstanding van doden en Jezus die zelf opstond uit de dood,
zal samen verder leven met mensen die opstaan uit de dood.

Maar eeuwig leven begint dus hier en nu al.
Johannes 5,24
24  Waarachtig, ik verzeker u: wie luistert naar wat ik zeg en hem gelooft die mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven; over hem wordt geen oordeel uitgesproken, hij is van de dood overgegaan naar het leven.

54  Wie mijn lichaam eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven en hem zal ik op de laatste dag uit de dood opwekken. (a,b)

Wat is dat eeuwige leven hier en nu dan?
17:
3  Het eeuwige leven, dat is dat zij u kennen, de enige ware God, en hem die u gezonden hebt, Jezus Christus.

Eeuwig leven is hier dus leven in verbinding met Jezus.
Leven in contact met hem.
Dát is eeuwig leven.

35  ‘Ik ben het brood dat leven geeft, ‘zei Jezus. ‘Wie bij mij komt zal geen honger meer hebben, en wie in mij gelooft zal nooit meer dorst hebben.
Nooit geen honger,
nooit geen dorst?
Het ideaal al in ons leven hier en nu?

Ik moet weer denken aan die mensen op kantoor,
die hun hoofd schudden,
toen ze die jonge, enthousiaste,
jonge collega’s zagen.
Jullie komen er nog wel achter,
zeiden ze dan,
dat morgen niet alles beter wordt…
Je leert het vanzelf.

Nooit geen honger,
nooit geen dorst?
Zijn de woorden van Jezus niet te mooi?
Is alles goed als je gelooft,
zijn dan de problemen uit de wereld?

Gelovigen,
ook vandaag,
zingen soms op hele andere tonen:

‘Zou God zijn gena vergeten?
Nooit meer van ontferming weten?
Heeft Hij zijn barmhartigheen
Door zijn gramschap afgesneen?

- honger en dorst,
wie ontkomt er niet aan?
Kernvers 68
Petrus: Naar wie zouden wij moeten gaan, Heer?
U spreekt woorden die eeuwig leven geven.

Hoeveel honger en dorst heeft Paulus geleden,
hoeveel honger en dorst is er in ons leven,
dat ene stukje brood
en die kleine slok wijn
kan niet onze dagelijkse honger en dorst stillen.
Maar de allerdiepste dorst en honger,
we weten wie daarmee overweg kan:
‘U spreekt woorden die eeuwig leven geven’.
We hebben een adres gevonden voor de allerdiepste
dingen in ons leven.

En we leren dat niet ons leven meer centraal staat,
maar God zelf.
Niet: ik  dit en ik dat.
Petrus zegt: U, U hebt woorden van eeuwig leven.
:
Dat is een andere manier van leven.
Niet zoals onze maatschappij dat voorhoudt.
Van event naar event: morgen wordt alles beter.
deze maatschappij:
worst, elke keer wil je happen,
gelukkig worden (consumentenmaatschappij)
en je hapt, maar de worst word net voor je gezicht weggetrokken.
Wij leven in een eventmaatschappij.
Er is geen doel meer, maar we creëren zelf een doel.
Hoe ik ook van voetballen houd: maar we creëren iets om naar toe te leven,
om helemaal voor te gaan.
We zijn een wedstrijdmaatschappij geworden.
Alles valt onder wedstrijden.
We moeten iets van ons leven maken,
hard werken en succesvol worden.
In ons beroep, in onze relaties.
En als het ons niet lukt, staan de hulpverleners aan de kant
om ons op te vangen.
Om ons weer sterker te maken en weer door te kunnen gaan.
Van Event naar Event.
Jongerendag EO vorige week.
Prachtige happening.
Als jongeren daarnaar toe gaan,
dan beleven ze wat.
Kan onvergetelijk zijn.
Even een kick.
Niet afkeuren.
Maar wel constateren dat we in zo’n maatschappij leven,
van kick naar kick.
Van wedstrijd naar wedstrijd.
En als je niet meer mee kunt komen,
als je krachten minder worden,
als je de wedstrijden niet meer mee kunt spelen,
kom je dan in een gat?
Dan is er nog een leven na dit leven als troost?

afgedankt: ik tel niet meer mee,
vaak met ouder worden…
afgeschreven, afgedankt,
‘je komt er vanzelf wel achter dat het anders is…’

eeuwig leven: niet tussendoor schipperen,
een beetje idealen, maar ook de nuchterheid dat
de meeste idealen niet uitkomen.

Nee, eeuwig leven is vol van idealen leven,
vol van verwachting.
Vriendschap met de eeuwige, is eeuwige vriendschap.
Totaal andere gerichtheid: gerichtheid op Jezus.

Vandaag avondmaal – stukje brood,
gebroken,
slokje wijn, zijn leven.

Voor die verbondenheid met Jezus,
die noemt Johannes ‘eeuwig leven’.
Waarom heeft Johannes daar zoveel aandacht voor,
schrijft hij voortdurend in zijn evangelie over  ‘eeuwig leven’
en de andere evangelisten niet?
Johannes schrijft zijn evangelie zo rond het jaar 100.
De eerste christenen dachten dat Jezus snel zou terugkomen,
nog tijdens hun leven.
Daar leefden ze naar toe.
Daar keken ze naar uit.

Maar wat gebeurde er?
Helemaal niets.
Mensen overleden,
zonder dat Jezus teruggekomen was.
Hooggespannen verwachtingen,
hoge idealen.
Maar Jezus bleek niet direct terug te komen.

En dan gaat Johannes uitleggen
dat Jezus mensen niet voor de gek heeft gehouden
door over eeuwig leven te hebben,
door te praten over een spoedige terugkeer.
Want eeuwig leven,
dat is leven wat hier en nu al begonnen is.
En de dood maakt geen eind aan de beloftes van Jezus!
Daarom heeft Johannes het voortdurend over ‘eeuwig leven’.
De problemen van Jezus die maar niet terugkomt,
dat speelde nog niet toen Matteüs, Marcus en Lucas
hun evangelie schreven.
Maar het zijn wel dé vragen in de tijd van Johannes.
En daarom kiest hij de verhalen uit,
past hij zijn verhalen aan bij de vragen
die er bij zijn lezers leven.

Eeuwig leven is nu al begonnen,
en de dood zal er geen eind aan maken:
Vriendschap met de Eeuwige,
is eeuwige vriendschap.

Vriendschap die nooit stuk te krijgen is,
hier en nu,
en het is vriendschap die sterker is dan de dood.

Johannes speelde in op de vragen van de mensen in zijn tijd.
Wat zijn onze vragen,
hoe zou hij ons schrijven vandaag,
wij die in een eventmaatschappij leven?

Toen in de tijd van Johannes legde men alle nadruk
op het leven na dit leven,
op de tijd dat Jezus terug zou komen.
En Johannes moest mensen leren
dat eeuwig leven ook te maken heeft met leven hier en nu.
Vriendschap met de Eeuwige is nu al begonnen.

En wij,
in een wereld waarin we het paradijs nu al bezig zijn te maken,
met al onze moderne technieken
en al onze zaken die we ondanks een economische crisis
gewoon kunnen gebruiken.
Hebben wij niet precies het tegenovergestelde nodig.
Concentreert zich bij ons niet alles op hier en nu?
En kunnen wij steeds minder uit de voeten
met eeuwig leven,
wat doorgaat ook na dit leven?

Wanneer Johannes aan ons zou schrijven over het eeuwige leven,
zou hij ons dan juist niet schrijven,
dat het eeuwige leven,
de vriendschap met de eeuwige,
die eeuwige vriendschap betekent?
Dat ons leven meer is dan
. ‘morgen wordt alles beter’.
Maar ook veel meer en meer is dan
. stel je niet aan,
want het wordt mogen toch niks,
hou je zelf niet voor de gek.

Wij worden niet voor de gek gehouden,
dat is waarin wij vandaag bemoedigd mochten worden,
wij worden niet voor de gek gehouden,
wij mogen leven met eeuwig leven,
hier en nu,
en het zal nooit ophouden, in verbinding met Jezus.

Amen.