Pas zag ik een reclame voorbijkomen voor de muscial van André Hazes.
Hij zingt dan: Zij gelooft in mij!
Het lijkt een oppervlakkig liedje,
maar het is wel één van de diepste dingen die je kunt horen,
wanneer je weet: hij of zij gelooft in mij.
Als christenen zeggen wij dat we geloven in God,
maar nog veel belangrijker is:
God gelooft in óns!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Dáár gaat het in geloven om,
daar gaat het om in het verhaal wat we gelezen hebben.
Geef hem nog een jaar de kans!
Dat zegt de beheerder van de wijngaard tegen de eigenaar.
Die eigenaar
heeft drie jaar lang geen vrucht gevonden.
Hij wil die boom wegkappen.
Dat is na drie jaar van teleurstelling wel te begrijpen…
Wat heb je aan een vruchtenboom die geen vruchten geeft?
Omhakken,
zodat er plaats komt voor een vruchtboom
die wél vruchten zal opleveren.
De beheerder van de wijngaard knokt  dan
voor het leven van de vijgenboom!
Geef hem nog een jaar de kans.
Ik zal de grond eromheen omspitten
en hem mest geven.
Ik zal er alles aan doen dat hij nu wél vruchten zal geven.
Ja, en als het dan niet lukt,
dan houdt het op,
dan mag u hem omkappen…

In deze gelijkenis kijken we in het hart van Jezus.
Jezus is de beheerder die knokt voor het leven
van mensen.
Jezus is niet gekomen om mensen neer te kappen,
maar om te mesten,
om om te spitten en om tot leven te brengen…
Toen ik deze gelijkenis las,
moest ik denken aan de broeders van Taize!
. na oorlog met paar broeders:
op God afstemmen, drie maal daags gebedsmomenten,
leven vóór de mensen in de omgeving.
. kwamen steeds meer jongeren op af
op dit groepje  protestantse monniken.
. niet begonnen om jongeren te trekken,
maar jongeren vonden een open oor voor hun vragen,
en ze bleven komen,
vaak helemaal geen vrome of gelovige jongeren.
Wat vonden die jongeren nu in Taize?
. niet omspitten van meningen, visies jongeren.
juist vertrouwen en zorg!
ook al geloof je niet zoals ik geloof,
ook al zit je vol twijfels of opstand: kom maar!
Vertrouwen in dat het goed komt…
. Wel meedoen aan de diensten,
wel strakke regels.
. Intussen komen jaarlijks duizenden en duizenden jongeren
uit heel Europa naar Taize in Frankrijk…
. Broeders:
Zelf niet gezocht, in de loop van de jaren ontdekte ze
dat God ze wilde gebruiken voor deze jongeren.
. Nog steeds proef je:
- kom maar zoals je bent, wij kappen je mening niet af,
wij veroordelen je niet zoals je bent,
wij LUISTEREN naar je.
Wij willen ook graag vertellen wat voor ons het allerbelangrijkste is,
dat vertellen gebeurt in bijbelstudies,
maar vooral ook door wat deze broeders laten zien:
kiezen ervoor om hun leven te geven aan Jezus,
leven in celibaat en in vrij eenvoudige omstandigheden.
Dat maakt indruk.

Taize kwam bij mij naar boven,
toen ik deze gelijkenis las.
Beeld van Jezus die niemand afkeurt,
niemand uitkotst,
niemand de deur wijst,
maar wel radicaal Gods liefde uitleeft.
Jezus vertelt deze gelijkenis n.a.v. gesprekken die hij voert.
Al heel lang,
voortdurend eigenlijk….
op weg naar Jeruzalem.
Jezus is bezig met:  Mesten, uitgraven, water geven.
Zodat mensen vruchten gaan dragen…

Jezus ziet vaak geen vruchten:
. liefde, blijdschap, vriendelijkheid, goedheid,
trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.
(Galaten 5,22 vruchten van de Geest)
Je zou het ook in Jezus eigen woorden kunnen zeggen:
Heb God lief met heel je hart,
en je naast als je zelf.
Pittige gesprekken!
Hoofdstuk 12: ‘huichelaars’!!
Ogen, oren, verstand,
hart
om na te denken over de praktische zaken van het leven.
Wolk in het westen:
regen op komst,
dat is ook zo.
En als er wind uit het zuiden gaat waaien:
er komt nu hitte.
Dat is ook zo,
zegt Jezus.
Maar gebruik je ogen, je oren en je verstand dan ook
voor de allerbelangrijkste dingen van het leven.
Denk zelf na…
Durf te kiezen voor echte liefde.
Durf vruchten te dragen.
Durf na te denken.
Volg niet de platgetreden paden van je traditie,
want misschien volg je wel dwaalleraren…..

Jezus wond er geen doekjes om,
en hij joeg zo m.n. de kerkelijke autoriteiten in de gordijnen.
Maar zeiden de mensen,
als u het dan zo goed weet,
hoe zit het dan met die moeilijke vragen in het leven?
Hoe zit het dan met de Galileeërs,
mensen uit het noorden in Israël,
Pilatus heeft korte metten met ze gemaakt.
. verzetsstrijders?
. onschuldige mensen die uit het Noorden kwamen
om hun offers te brengen in Jeruzalem?
Afschuwelijke gebeurtenissen:
Terwijl ze aan het offeren waren,
de dieren die ze meenamen,
waarbij het bloed vloeide van de dieren,
werden ze zélf afgeslacht
en vloeide hun bloed….
Ze vertellen deze gebeurtenissen aan Jezus,
natuurlijk met de bedoeling om uitleg daarover van Jezus
te vragen.
En eigenlijk denken zij dat het komt
omdat deze Galileeërs zulke slechte mensen waren.
Als je goed doet, dan zegent God je toch?
Dat leert het boek Deuteronomium.
En als je niet goed doet, dan zal Gods vloek op je
neerkomen.

Jezus geeft nooit direct antwoord op vragen,
hete brei heen draaien?
Nee,
het gaat hem niet om algemeenheden,
maar om mensen!!
Jezus draait er juist nooit omheen,
maar komt altijd naar de kern,
als je de kern te pakken hebt,
dan kan daar ook genezing plaatsvinden.
Als je de kern van het probleem te pakken hebt,
dan kan de blokkade opgegeven worden,
dan kun je vrucht gaan dragen…

Zelf dacht ik eerst dat Jezus in zijn gesprek zegt:
praat niet in algemeenheden,
maar praat vanuit je ‘ik’.
Dat is een belangrijke les ook als je in kringen over geloven praat,
dat je niet in algemeenheden praat.
Praat je over,
dat is interessant.
Mag best een keer…
Als het daarin blijft hangen,
dan kom je niet verder dan een verjaardagsfeestje,
waar de één dit beweert,
en de ander vindt dat,
en na de koffie en een biertje en een glas wijn
gaan we weer naar huis….
Kern is dat je je kern deelt,
t.a.v God.
Wat er in je hart leeft!!!
Diepste vorm van communiceren,
dat is wat Jezus voorleeft.
Uit die bron ontstaan de vruchten,
groeien de vruchten….

Waarom honger in de wereld?
Feiten over uitwisselen,
interessante gesprekken.
Maar als je zegt:
ik heb er zo’n last van dat er zoveel lijden en zoveel honger is.
Ik ga twijfelen of God wel eerlijk is.
Dan kan de ander daar zijn verhaal naast zetten,
die misschien wel boos is op God,
of die juist vertrouwen heeft gevonden.
Je kunt daar bijbelwoorden naast leggen.
. psalm die je bevestigt: psalm 42
Waarom vergeet u mij,
waarom ga ik gehuld in het zwart,
door de vijand geplaagd?
Of je leest uit Matteüs 28,
tegen de discipelen die de wereld worden ingezonden:
‘Ik ben met jullie, alle dagen van de wereld’
Als je zo bezig bent,
kan er gemest worden, gegraven en water gegeven worden
aan je hart.
Aan je diepste kern.
Dan kun je verder komen.
. Wat doe ik eraan?
druppel op de gloeiende plaat?
daarover nadenkt kan het je gedrag veranderen!
Anders blijf je hangen in algemeenheden.

Dat dacht ik,
was wat Jezus doet.
Praat niet theoretisch over die mensen die door Pilatus zijn omgebracht.
Nog wel Galileeërs ook.
Ver van mijn bedshow.
2  Hij zei tegen hen: ‘Denken jullie dat die Galileeërs grotere zondaars waren dan alle andere Galileeërs, omdat ze dat ondergaan hebben?
3  Zeker niet, zeg ik jullie, maar als jullie niet tot inkeer komen, zul je allemaal op dezelfde wijze omkomen.
Niet alleen in Galilea worden mensen slachtoffer
van zinloos geweld.
Ook in Jeruzalem gebeurt dat,
waar we naar toe gaan:
In  Jeruzalem, Siloamtoren?

Nee,
het is niet zoals jullie denken dat zij grotere zondaren zijn.
Laag dieper:
Eigenlijk gaat het over oordelen.
Wij zijn de goede,
wij leven.
Zij zijn de slechte mensen.
In vakjes stoppen,
jij bent de slechte.
Dat is de ander wegkappen.
Dat is de ander achter slot en grendel zetten.
Dat is de boom omkappen
en je hebt er geen last meer van….
dan kan de Geest niet stromen,
dan heb je de ander onschadelijk gemaakt.

Oordeelt niet, opdat je niet geoordeeld zult worden.
Die oordelen
gebeurden juist door de meest religieuze mensen.
Volstrekt kleurenblind geworden voor Gods liefde!
Kleurenblind voor hoe God met kleuren van liefde naar mensen kijkt.
Die oordelen hebben Jezus uiteindelijk aan een kruis gebracht.
En Jezus is geen naïeveling,
die het allemaal als een verrassing is overkomen.
Uiteindelijk wist Jezus,
doorzag Jezus ook dat dit zijn dood zou worden.
Hij wist dat deze houding zijn leven zou kosten.
Maar hij stelt het kwaad aan de kaak,
het is geen zoete broodjes bakken wat Jezus deed.
Kei en keihard heeft hij gedebatteerd
met de religieuze mensen uit zijn tijd….

Naïef……
Alsof als je lid van de kerk bent,
dat je dan aan de goede kant staat,
en als je buiten de kerk staat je aan de verkeerde kant staat.
Of nog verder zelfs:
als je in Jezus gelooft dat je dan aan de goede kant staat,
en als je niet in Jezus gelooft dat je dan
aan de verkeerde kant van de streep staat….
Voor jezelf mag dat een grote rijkdom zijn,
maar als je zo anderen gaat indelen,
is dat levensgevaarlijk….
Grote valkuil van religieuze mensen is veroordelen….
. hoofd – visie verschillen,
maar anderen aan de schandpaal nagelen,
het koninkrijk van God ontzeggen,
wie ben je als mens dat je dat oordeel kunt maken??
. hart (mensen voelen het wel aan!)

. Onderling als kerken,
ook wij hier,
elke opmerking telt,
doet iets met broeders in de kerk,
of buiten de kerk.
maar ook als verschillende religies.
. R.K. aftreden paus,
wat een poppenkast,
en we hebben het weer naast ons neergelegd.
Alles wat anders is,
wat vreemd is,
dat hakken we uit.

Als wij in de tijd van Jezus hadden geleefd,
had Jezus met zijn ideeën,
met zijn meningen,
met zijn harde opmerkingen
naar religieuze mensen,
waarschijnlijk naar ons ook harde opmerkingen gemaakt.
‘Naíevelingen’
‘Huichelaars’.
Zou Jezus die opmerkingen ook niet aan ons adres maken,
als wij vinden dat wij de goede zijn,
en anderen de slechte…
Ik weet wel
dat het omgekeerd ook gebeurt,
dat mensen uit andere kerken ons veroordelen,
dat mensen van buiten de kerk ons veroordelen
ons ook als ‘naíef,
goedgelovig,
kindermisbruikers,
zwakke mensen die een sterke vaderfiguur nodig hebben.

Matteüs 5
Niet ‘cool’.
8  Gelukkig wie zuiver van hart zijn,
want zij zullen God zien.
9  Gelukkig de vredestichters,
want zij zullen kinderen van God genoemd worden.

10  Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden,
want voor hen is het koninkrijk van de hemel.
11  Gelukkig zijn jullie wanneer ze je omwille van mij uitschelden, vervolgen en van allerlei kwaad betichten.
12  Verheug je en juich, want je zult rijkelijk worden beloond in de hemel; zo immers vervolgden ze vóór jullie de profeten.
13 ¶  Jullie zijn het zout van de aarde. Maar als het zout zijn smaak verliest, hoe kan het dan weer zout gemaakt worden? Het dient nergens meer voor, het wordt weggegooid en vertrapt.
Als je oordeelt dan kun je geen getuige van God zijn
in deze wereld,
dan breng je geen vruchten voort.
vb. gemeentelid
boos – mensen niet meer in de kerk,
dan denk ik; toch beloofd bij de doop?
Last van…
Waarom nou toch?’

Leren: ik kan niet voor ze geloven.
Ik kan ze niet blijven beoordelen,
mag het aan God overlaten.
Loslaten,
loslaten ook al mijn oordelen…..
Als je nu naar huis gaat,
en je denkt:
ik ga minder oordelen,
ik ga mijn best doen,
het moet toch anders,
dan kan ik u en jou bijna verzekeren,
dat dat niet werkt.
Dat het misschien eventjes werkt.
Waarom?
Omdat oordelen uit een bron voortkomen,
uit ons hart.
En je moet het probleem bij de kern aanpakken.
Anders is het net zoiets als goede voornemens
aan het begin van het nieuwe jaar,
die hou je een tijdje vol,
en daarna  val je toch weer terug…

Oordelen zit in ons bloed,
zou je bijna kunnen zeggen.
En door daar eerlijk over te zijn,
heeft Jezus het bloed van veel mensen tot een kookpunt gebracht.
De gelijkenis van de onvruchtbare vijgenboom
vind ik een prachtige gelijkenis.
Omdat het o zo scherp is
en tegelijkertijd ontzettend troostend.
Scherp:
als je je leven niet op een andere manier gaat leven
dan alsmaar te oordelen over anderen,
dan zal je leven weggekapt worden,
dan zal je leven vruchteloos blijven.
Dat is heel scherp,
en Jezus bakt geen zoete broodjes.
Maar je kijkt ook recht in het hart van God,
die niet wil dat er iemand verloren gaat.
Die bezig is met mesten,
met uitgraven,
die vertrouwen heeft dat het goed komt.
Ongelooflijk naïef als je naar de harde grond kijkt,
de onvruchtbare grond in ons eigen hart,
in deze grote wereld
van oorlogen
van onrecht,
van elkaar het licht in de ogen niet gunnen,
van alles wat kapot is.
Maar Jezus heeft zich door dat alles
aan het kruis laten nagelen.
En zo zijn we op weg naar het Paasfeest.
In een boekje wat ik vorig jaar toen wij in Taize waren kreeg,
staat dat de stichter van Taize, broeder Roger,
zijn broeders altijd voorhield dat de 40 dagentijd
geen periode moet zijn van soberheid of droefheid.
Ook geen periode om schuldgevoelens te koesteren.
Het is een moment onze blijdschap van vergeving te bezingen.
Hij bezag de 40 dagentijd als dagen om ons voor te bereiden
om de kleine vreugdes in het bestaan opnieuw te ontdekken.
De huidige leider Aloïs schrijft:
‘Als we door een nacht of woestijn trekken,
dan is dat niet om een ideaal te volgen.
Als gelovigen volgen we een persoon: Christus.
Wij zijn niet alleen,
Hij gaat ons voor.
Hem navolgen is onlosmakelijk verbonden met strijd,
met keuzes die vragen om een besluit
en levenslange trouw.
In deze strijd vertrouwen we niet op onze eigen kracht,
maar verlaten we ons op zijn aanwezigheid.
De weg is niet vooraf uitgestippeld,
we moeten rekenen op verrassingen
en omgaan met het onverwachte.

En God krijgt er niet genoeg van
om steeds weer opnieuw de weg met ons te gaan.
En vandaar uit kunnen wij steeds weer
onze innerlijke strijd aangaan.
Dat doen we niet om indruk te maken op God.
nee, we weten dat we op weg zijn
als de armen uit het Evangelie
die slechts vertrouwen op de barmhartigheid van God.
Amen.